Na de behandeling

Toen mijn behandeling tot zijn einde kwam, was ik blij maar ook bang. Blij dat ik weer vrij kon zijn, dat ik mij kon focussen op studie, sociale activiteiten. Dingen die anderen van mijn leeftijd ook doen. Aan de andere kant was ik bang. Wat als ik terug zou vallen? Of het niet lukt zonder behandeling? Iets in mij was bang om het niet alleen te kunnen. Was de eetstoornis wel helemaal verdwenen?

Toen mijn behandeling begon, had ik last van onzekerheid. Onzekerheid hoe de behandeling zou gaan lopen, hoeveel ik aan zou komen, wat ik zou moeten eten. Die onzekerheid maakte mij bang. Aan het eind van mijn behandeling was ik weer onzeker. Onzeker of alles wel zou lukken. Hoe zou mijn leven eruit gaan zien? Val ik niet in een gat? Wat als de eetstoornis weer sterk wordt? Al deze vragen spookten elke dag door mijn hoofd.

Deel het met anderen

De enige manier om deze onzekerheid uit mijn hoofd te krijgen, is het delen van mijn gevoelens en gedachten. Ik heb tijdens de behandeling geleerd dat delen heel belangrijk is. Niet alleen met mijn behandelaar, maar ook met mijn familie en vrienden. Ik heb dit ontzettend lastig gevonden, omdat ik hen daar niet mee wilde belasten. Die hadden wel andere dingen aan hun hoofd, dacht ik. Het tegendeel bleek waar. Ze wilden mij helpen, voor mij klaar staan. Mede door te oefenen met het delen van mijn gevoelens en gedachten heb ik mijn eetstoornis overwonnen. Wanneer ik iets vertel aan een ander, praat ik het ‘uit mijn hoofd’. Dit heeft mij geholpen om de eetstoornis gedachten te kunnen parkeren en te ervaren dat het leven veel meer moois in petto heeft voor mij.

Je doet het zelf, maar niet alleen

Wat mij heeft geholpen, is het idee dat ik het niet alleen hoefde te doen. Ik had een terugvalpreventieplan gemaakt. Dit was een soort stoplicht model. Groen betekende dat het goed ging en er geen reden tot zorg was. Oranje betekende dat ik merkte dat de eetstoornis een klein beetje ruimte innam in mijn hoofd. Ik moest hierop letten en het bespreekbaar maken, maar er was nog geen sprake van een terugval. Rood betekende dat de eetstoornis ontzettend aanwezig was. Wanneer ik in deze fase zou komen, moest ik meteen aan de bel trekken. Wat mij heeft geholpen, is dit terugvalpreventieplan bespreekbaar te maken met mensen om mij heen. Zij hebben mij af en toe aangespoord om bewust na te denken in welke kleur ik nou zat.  

Neem de tijd

Als je een behandeling afsluit, kun je het idee hebben dat je allerlei verantwoordelijkheden moet nakomen. Dit kan lastig zijn voor je. Dit was het ook voor mij. Ik moest weer gaan werken, een opleiding volgen en allemaal sociale activiteiten ondernemen. Ook moest ik sterk zijn van mijzelf en de eetstoornis bestond niet meer. Hoe lastig het ook is, bedenk dat je ook rustig aan mag doen als je de behandeling afsluit. Je hoeft niet meteen alles goed te doen. Je hoeft niet meteen fulltime te gaan werken. Dit mag ook een paar uur per week zijn. Je hoeft niet meteen een voltijd opleiding te starten. Misschien is het wel veel fijner om een deeltijd studie te doen?

Ga na wat in jouw situatie het meest passend is. Ik ben tijdens de afronding van mijn behandeling begonnen met een studie. Eerst werkte ik niet, wat ik heel erg vervelend vond. Toch heeft dat mij meer rust gegeven. Je moet bedenken dat je behandeling een intensieve periode is geweest waarin je veel aan jezelf hebt gewerkt en veel over jezelf hebt geleerd. Dit vraagt ontzettend veel energie. Door ook weer te delen met anderen dat ik dit lastig vond, kon ik het vervelende gevoel loslaten.

Nieuwe fase

Stoppen met behandeling is eng, maar zie het als een nieuwe fase. Een nieuwe fase waar de eetstoornis geen ruimte geen in kan nemen, omdat je aan het genieten bent van het leven. Dit is eng, maar tegelijkertijd ook heel bijzonder. Je gaat op eigen benen staan. Bedenk dat er mensen om je heen zijn die je willen en kunnen helpen als je het even niet meer ziet zitten. Probeer wat je hebt geleerd in de behandeling toe te passen in het echte leven. Denk maar aan het voorbeeld dat ik heb geleerd om te delen met anderen. Dit heb ik nooit gedaan, daarom was het eng. Door veel te oefenen kan ik dit nu wel, wat mij een eetstoornis-vrij leven heeft opgeleverd! Geef jezelf de tijd om de eetstoornis los te laten, ook als dat misschien niet direct lukt.