Interview met ervaringsdeskundige ouder Inge

Inge is ervaringsdeskundige ouder in het programma voor naasten van Stichting Kiem. Inge heeft een dochter die in herstel is van een eetstoornis. In december 2020 nam zij zelf deel aan de EHBE-bijeenkomsten als ouder, en nu deelt zij haar eigen ervaring met andere ouders.

Jullie deden als ouders zelf mee aan de EHBE-bijeenkomsten. Hoe heb je de omslag gemaakt naar het worden van ervaringsdeskundige ouder?

Als ouders van een dochter met een eetstoornis hielpen de ouderbijeenkomsten EHBE ons enorm in die zware periode. De bijeenkomsten hebben ons destijds zo veel energie gegeven dat ik die ervaring had ook met andere ouders wilde delen. Een half jaar nadat wij zelf deelnamen aan de bijeenkomsten zat ik wat beter in mijn vel en wilde ik wel eens kijken of ervaringsdeskundige ouder iets voor mij zou zijn. Ik heb toen een keer meegekeken en dat gaf me zoveel voldoening dat ik dacht: ik ga dit gewoon doen!

Wat maakt het voor jou belangrijk om je ervaringen met andere ouders te delen?

Het is gewoon heel fijn om mensen te spreken die hetzelfde meemaken, dan heb je vaak aan één woord genoeg. In de bijeenkomsten krijg je veel herkenning en erkenning voor wat je meemaakt en voelt. Toen wij zelf deelnamen aan de bijeenkomsten keek ik er elke keer naar uit om mijn hart te kunnen luchten bij anderen die het begrepen. Ik vind het belangrijk om dit nu te doen zodat andere ouders net zoals ik mogen ervaren dat ze er niet alleen voor staan en dat het écht beter kan worden.

Wanneer we tijdens de bijeenkomsten aan ouders leren het onderscheid te maken tussen de eetstoornis en het kind, zie ik hoe waardevol het is om mijn ervaringen te delen. Ik denk namelijk dat dat het allerbelangrijkste is. Dat je leert zien: wanneer is de eetstoornis aan het woord en wanneer de gezonde kant van mijn kind. Als we dat bereiken dan ben ik al ontzettend blij.

Wat heb je meegenomen uit de tijd dat jij zelf deelnam aan de ouderbijeenkomsten?

In contact blijven met je kind is één van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd. Het is soms zo moeilijk om onderscheid tussen het kind en de eetstoornis te maken, maar wij hebben altijd geprobeerd om met elkaar te blijven praten en onze dochter écht te blijven zien voor wie zij is. Naast een ervaringsdeskundige ouder is er ook altijd een ervaringsdeskundige trainer bij de bijeenkomsten aanwezig om vanuit eigen ervaring te delen hoe het voor hem/haar was om een eetstoornis te hebben. Zo hoor je ook vanuit het perspectief van het kind hoe zij de steun van hun ouders en omgeving hebben ervaren. Dit vond ik altijd heel mooi en bijzonder om te horen. Het gaf ons als ouders hoop dat herstel echt mogelijk is.

Wat zie je tijdens de bijeenkomsten gebeuren?

Ik zie bij de ouders een stukje bewustwording maar ook geruststelling tijdens de bijeenkomsten. Wij geven geen therapie dus wij kunnen het kind niet van de eetstoornis afhelpen, maar wel bewustwording bij de ouders creëren over hoe eetstoornissen werken en wat zou kunnen helpen om de situatie thuis zo prettig mogelijk aan te pakken. Ze leren tijdens de bijeenkomsten dat ze op hun eigen gevoel mogen vertrouwen omdat je als ouders je kind toch het beste kent.

Wat krijg je na de bijeenkomsten van ouders te horen?

De weken na de bijeenkomsten krijgen we wel eens terug van ouders dat ze anders zijn gaan kijken naar de situatie thuis en meer in contact met hun kind zijn gekomen door de handvatten die de ouderbijeenkomsten bieden. Wat ik ook heel mooi vind om te horen is dat ouders meer vertrouwen in zichzelf hebben gekregen. Sommige ouders hebben ook met hun kind besproken wat ze in de bijeenkomsten hebben geleerd en delen bijvoorbeeld de PowerPoints met het gezin.

 

Lees hier alles over de ouderbijeenkomsten (EHBE)