Wachten op hulp

De stap is gezet. Je dierbare heeft een verwijzing voor behandeling. En dan begint het wachten. In totaal duurt het zo’n achttien weken tot de behandeling start. Hoe komt hij of zij die periode goed door? Daar kun jij bij helpen.

Als je een eetstoornis hebt, word je meestal pas aangemeld voor hulp als het niet goed gaat. Het is de bedoeling dat alle hulp in Nederland binnen veertien weken na aanmelding start. In de praktijk wacht je dierbare in totaal meestal zo’n achttien weken. Dat is natuurlijk heel lastig. Het is daarom belangrijk om samen goed voorbereid te zijn op deze periode.

Zo help je tijdens het wachten

Voor je dierbare is het belangrijk dat de eetstoornis stabiel blijft, hoe lastig dat ook is. Jouw hulp is daarbij belangrijk.

Hieronder vind je een aantal tips.

• Doe wat je altijd doet

Probeer zoveel mogelijk te doen wat je altijd doet. Wees niet opeens een hulpverlener, maar blijf die vertrouwde ouder, partner of vriend(in). Je hoeft ook helemaal niet altijd over eten te praten. Kijk of je samen kunt eten. Als dit gezellig en ontspannen is, haalt het de spanning er misschien even af.

• Blijf vragen

Oprechte belangstelling doet altijd goed. Vraag bijvoorbeeld regelmatig hoe het met je dierbare gaat. Als het niet zo goed gaat, vraag dan waarom. Je kunt zijn of haar probleem niet oplossen – en dat hoef jij ook niet. Maar je kunt wel helpen met praktische oplossingen voor het hier en nu. Met kleine dingen doe je iemand vaak al een groot plezier.

• Blijf praten

Praten kan het wachten verzachten. Zonder professionele hulp kropt je dierbare misschien veel op. Of kan hij of zij wegzakken in de eetstoornis. Stel rustige, open vragen. Hoe voel je je? Wat gaat er in je om? Probeer er geen druk achter te zetten. Dat werkt soms alleen maar averechts. Er zijn, een knuffel geven en luisteren zonder oordeel is al heel fijn.

• Ga leuke dingen doen

Door de eetstoornis kan je dierbare misschien niet naar school, of naar het werk. De dagen zijn dan nogal leeg. Dat geeft hem of haar alle ruimte om na te denken over eten, calorieën of eetbuien. Ook als hij of zij nog wel kan werken of naar school gaat, piekert je dierbare vast over de behandeling die eraan komt. In beide gevallen is afleiding goed. Ga bijvoorbeeld ergens een kopje thee drinken, kijk samen een film of ga even wandelen.

• Zorg voor duidelijkheid en structuur

Duidelijke afspraken kunnen je dierbare helpen om niet verder achteruit te gaan. Denk aan afspraken over eetmomenten, hoeveelheden eten en drinken, eetbuien, gewicht en beweging. Maak duidelijk dat deze afspraken er niet zijn om te pesten, maar om te helpen.

• Leer over eetstoornissen

Er zijn een heleboel goede documentaires, boeken en blogs over eetstoornissen. Deze kunnen jou inzicht geven in een eetstoornis, waardoor je jouw dierbare beter begrijpt. Hij of zij vindt het vast fijn om te merken dat jij je in eetstoornissen verdiept. Zo laat je zien dat je er bent.

• Denk ook aan jezelf

De eetstoornis is heftig voor je dierbare, maar ook voor jou. Hij of zij zal het probleem zelf moeten oplossen. Maar daar kun jij bij helpen. Dat lukt natuurlijk het beste als jij je fit en goed voelt.

Deze instanties bieden hulp tijdens het wachten

Tijdens het wachten staan jullie er niet alleen voor. Er zijn instanties die graag helpen om ervoor te zorgen dat je dierbare stabiel blijft.

• Zoek contact in een lotgenotengroep

Je dierbare kan nu al terecht bij een lotgenotengroep om ervaringen, angsten en gevoelens te delen. Er zijn ook speciale lotgenotengroepen voor mensen die wachten op hulp. Voor naasten als jij bestaan er ook lotgenotengroepen. Hier vind je een overzicht van herstelhuizen en platforms die lotgenotengroepen bieden. 

• Ga naar de praktijkondersteuner van de huisarts of een diëtist

De POH-GGZ ondersteunt de huisarts en kent en begrijpt eetstoornissen. Tijdens de wachttijd kun je gratis gesprekken aanvragen, zodat je dierbare zijn of haar verhaal kwijt kan en vragen kan stellen. Neem hiervoor contact op met de huisarts. Een afspraak met een diëtist kan ook helpen, zeker als deze ervaring heeft met eetstoornissen. Een diëtist kan meekijken naar het eetpatroon en proberen om nu al iets te veranderen.

• Ga eens langs bij een inloophuis

Het Leontienhuis, Ixta Noa, Stichting JIJ, Realcovery, Dalisay Recovery, Praktijkhuis Inspiration en meRecovery hebben inloophuizen opgezet waar je dierbare voor, tijdens of na de behandeling terecht kan. Voor een praatje bijvoorbeeld, of om mee te doen met eetmomenten of workshops. Ook kan hij of zij bij sommige inloophuizen gekoppeld worden aan een ervaringsdeskundige, die steunt tijdens het wachten.