Bespreekbaar maken

Als je merkt dat je een probleem hebt met eten, is het belangrijk om dit snel te vertellen aan familie of vrienden. Heel spannend, dat begrijpen we als geen ander. Maar geloof ons: het lucht enorm op. Wij helpen je graag op weg.

Misschien ben je bang dat je anderen opzadelt met jouw probleem. Of dat ze je toch niet kunnen helpen. Dat hoeft helemaal niet. Je familie of vrienden vinden het juist fijn als je open bent. Dan begrijpen ze je beter. En weten ze hoe ze je kunnen helpen. Zoek daarom contact, hoe spannend je dat ook vindt. Hoe eerder je erbij bent, hoe beter je geholpen kunt worden. En hoe eerder je geholpen wordt, hoe sneller je kunt herstellen.

Kies een goed moment

Misschien wel het lastigste: beginnen. Kondig daarom eerst aan dat je iets wilt vertellen. Misschien plan je er zelfs een moment voor in. Dan weten je vrienden of familie dat er iets belangrijks komt – en kun jij er niet meer zo makkelijk onderuit. Kies een moment en plek die goed voelen voor jou. Vertel het bijvoorbeeld niet aan tafel, tijdens een eetmoment. Dat is al stressvol genoeg voor jou.

Bepaal wat je wil zeggen

Schrijf voor jezelf van tevoren vast op:

  • Waarom je je zorgen maakt.
  • Hoe jouw eetgedrag er de laatste tijd uitziet.
  • Hoe lang je al merkt dat er een probleem is.
  • Wat ze voor je kunnen betekenen bij het vinden van hulp.

 

Deel je verhaal – en je emoties

Vertel eerst je verhaal, open en eerlijk. En laat anderen daarna vragen stellen. Misschien begrijpt niet iedereen je meteen, of schrikt er iemand. Dat is niet erg, emoties horen erbij. Laat gerust merken dat je het er moeilijk mee hebt. Dat maakt het voor je familie en vrienden makkelijker om je te helpen. Sluit je gesprek af met afspraken. Welke stappen zet je? Helpt iemand met hulp vinden, of gaat er iemand mee naar de huisarts? Hoe houd je jouw dierbaren op de hoogte? Concrete afspraken bieden jou perspectief en hoop.

Het vertellen was een grote opluchting. Mijn familie en vrienden wisten eindelijk wat er achter mijn glimlach schuil ging.

Anneloes was gediagnosticeerd met anorexia nervosa

 

Wat als je niet durft?

Het is enorm spannend om je zorgen te delen. Als ervaringsdeskundigen kunnen we je wel vertellen dat het een opluchting kan zijn. Vind je een persoonlijk gesprek nog te eng? Dan is een bericht via Whatsapp, een e-mail of een brief misschien iets voor jou. Vertel daarin duidelijk wat er in je omgaat. En nodig je familie of vrienden uit om vragen te stellen.

Wil je er wel over praten, maar nog niet met je familie of vrienden? Dan staan wij voor je klaar. Wij denken met je mee hoe je het gesprek aan kunt gaan. Neem hier contact met ons op.

 

Wat als je een reactie krijgt waar je niet op hoopt?

De meeste mensen zullen begrip hebben voor je situatie. Maar sommige mensen vinden het helaas lastig om zich in te leven. Anderen begrijpen misschien niet zo goed wat een eetstoornis is, of denken dat het niet zo erg is. Dat maakt jouw besluit om het gesprek aan te gaan niets minder moedig. Jij verdient het om serieus genomen te worden.

Sommige mensen slaan door naar de andere kant. Ze proberen de leiding over jouw eten over te nemen. Onthoud dat ze dit doen uit bezorgdheid en liefde. Ze zijn bang en onzeker en weten niet hoe ze jou het beste kunnen helpen.

In beide gevallen helpt het om te begrijpen wat een eetstoornis is – en hoe ze je kunnen helpen. Adviseer je vrienden of familie om zich te verdiepen in eetstoornissen, of om contact op te nemen met een hulplijn. Ze kunnen bijvoorbeeld elke werkdag bellen of chatten met iemand van Stichting Kiem.

Naar de huisarts

Gaat het niet goed met je? Dan is het belangrijk om zo snel mogelijk een afspraak te maken met de huisarts. De huisarts gaat samen met jou op zoek naar wat jou het beste helpt.

Hier kun je meer lezen over wat je van dit gesprek kunt verwachten en hoe je het gesprek goed kunt voorbereiden.